Nga Altin Sulçe
Gjeometria në futbollin modern është gjithnjë prezente, sigurisht edhe në kombëtaren tonë që punon shumë për të pasur raporte të drejta në fushën e lojës.
Të thuash që kombëtarja nuk funksionon nuk e thua dot për tërë njësinë. Por në sektorë të veçantë kemi probleme.
Këtë e konstatuam edhe një herë tjetër në fitoren e fundit përballë Letonisë.
Luajmë mirë por kur fusim në lojë trekëndëshin e fundit topi ngatërrohet, bëhet përtac, nuk ka saktësi dhe mbi të gjitha nuk ka mendim.
Një trekëndësh që nuk funksionon, ngatërrohet e shkatërron një punë të tërë.
Ky është si trekëndëshi i Bermudës njohur edhe si “Trekëndëshi i Djallit” ose Trekëndëshi i mallkuar që mbart mistere pa fund.
Edhe Trekëndëshi i Sylvinho-s, nuk gjetur karar që nga largimi i Cikalleshit, që atëherë, thjesht s’ nuk.
Broja, në vend të gabuar, Daku jashtë, Manaj brenda.
Hoxha in and out, Asani nga yjet ka zbritur në pankinë. Uzuni se di vendin, Bajrami nuk është winger.
Çfarë po ndodh? Sylvinho nuk është i qartë vetë, dhe kjo paqartësi nuk sjell rezultat te eksperimentet.
Po pse kaq e vështirë?! Nuk ka nevojë për shpikje. Ja po e ndihmoj unë: majtas ka gati Anis Mehmetin, super në Angli. Dy të tjerët e trekëndëshit gjeji vetë se prandaj paguhesh sa gjithë lagjja ime…
