Në një studim të publikuar vitin e kaluar, mjeku Michael Lorber dhe kolegët e tij e analizuan sjelljen e 477 fëmijëve të moshës 6 deri 24-muajshe, duke kërkuar nga nënat e tyre që të raportojnë për sjelljet e caktuara të fëmijëve, përfshirë sulmet me duar e me këmbë, tërheqjen e flokëve të të tjerëve, kafshimin dhe lëndimin e kafshëve.
Këto sjellje ishin shumë të pranishme. Goditjet ishin më të shpeshta sesa lëndimi i kafshëve. Këto sjellje shtoheshin me rritjen e fëmijës. Në moshën 18-muajshe, fëmijët sulmonin më shumë me duar, ndërsa sulmet me këmbë dhe sulmet me objekte të ndryshme ishin më të pranishme kur fëmijët e arrinin moshën 20-muajshe.
Hulumtuesit thonë se prindërit duhet të sigurohen që këto sjellje janë normale te fëmijët e vegjël, por edhe të këshillohen që t’i kufizojnë këto sjellje dhe të përgjigjen në mënyra të dobishme, duke e “habitur” fëmijën me diçka tjetër, e jo duke e ndëshkuar atë.
Psikologët thonë se prindërit shpesh i vlerësojnë në mënyrë të gabuar sjelljet negative, sepse nuk kujdesen për ta kur janë duke luajtur në mënyrë të qetë, e kur ka konflikte mes fëmijëve, përgjigjen me zemërim, kërcënime dhe ndëshkime.
