Në hyrje të Spitalit Rajonal të Elbasanit, në një zonë të banuar prej më shumë se 30 vitesh, disa familje janë prej vitesh të bllokuara për shkak të një ndërtimi të ngritur me leje të dyshimtë. Banorët, mes tyre Aqif Hoxha, Përparim dhe Pëllumb Açka, denoncojnë se kanë mbetur pa qasje në rrugë, me biznese të paralizuara dhe jetesë të pamundur për shkak të një strukture që filloi si “tendë hijëzimi”, por përfundoi si lokal i mbyllur me mbështetje nga institucionet lokale.
Përmes një kontrate me Bashkinë Elbasan, ndërtuesi Anesti Tore mori të drejtën për përdorimin e një hapësire publike, me kushtin që të mos dëmtonte apo pengonte palët e treta. Por në realitet, ai jo vetëm që e shfrytëzoi hapësirën për ndërtim të përhershëm, por bllokoi edhe hyrjen për ambulancën, zjarrfikësen dhe automjetet që furnizojnë banorët dhe bizneset. Këta të fundit u detyruan për vite të tëra të bartnin materialet në krah, të izoluar nga një ndërtim që, sipas tyre, u bë me “bekimin” e Bashkisë.
Edhe pse më 2 shkurt 2024, Bashkia njoftoi se kontrata nuk do të rinovohej, vetëm tre javë më pas, nënkryetarja Aulona Bylykbashi – njëkohësisht kandidate për deputete në Elbasan – firmosi rinovimin, duke injoruar 5 vite ankesash të gjashtë familjeve të dëmtuara.
Por kulmi i skandalit vjen nga Kadastra e Elbasanit. Edhe pse z. Tore aplikoi për legalizim të objektit të tij vetëm në vitin 2021, ish-drejtori Adi Qose i dha lejen në nëntor 2024, në prag të fushatës zgjedhore. E njëjta Kadaster kishte refuzuar për vite të tëra legalizimin e objekteve të familjes Açka, të vetëdeklaruara që në vitin 2006 – për arsye që duket se lidhen më shumë me bindjet politike sesa me ligjin.
Ironikisht, më 6 shkurt 2025, po Adi Qose – tashmë deputet i Partisë Socialiste – firmos aktin e pavlefshmërisë së legalizimit që kishte dhënë vetë, duke ia hedhur fajin një eksperti të institucionit, i cili sipas tij kishte bërë vlerësim të gabuar të objektit.
Kjo situatë tregon jo vetëm për një kapje të thellë të institucioneve, por edhe për një abuzim të qartë me besimin dhe të drejtat e qytetarëve të zakonshëm. Banorët janë të qartë në qëndrimin e tyre: “Nuk kërkojmë asgjë më shumë përveç drejtësisë dhe të drejtës për të jetuar dhe punuar në pronën tonë. Kemi 30 vjet punë dhe investim që po na i shkatërrojnë për interesa politike.”
Për të shmangur përgjegjësinë, ish-drejtori Qose ka refuzuar të japë sqarime për rastin .
Një histori që tregon se si, në mungesë të transparencës dhe vullnetit institucional, qytetarët jo vetëm që nuk marrin drejtësi, por shpesh edhe ndëshkohen për guximin për ta kërkuar atë.
