Historia e njerëzimit ka shpalosur një fakt të trishtë, keqtrajtimin e vazhdueshëm të natyrës.
Grekët e lashtë shkatërruan bimësinë në brigjet e tyre, ndërsa Romakët shkatërruan pyjet e Afrikës së Veriut bashkë me kafshët, shpendët dhe gjallesat e egra. Me zbulimin e dinamitit, pajisjeve elektrike, pescitideve, armëve dhe pajisjeve përpunuese, keqtrajtimi i natyrës vazhdoi me ritme të larta.
Për shembull, në shekullin e 16-të, në Amerikën Veriore numëroheshin mbi 25 milionë bizonë. Tre shekuj më vonë, numri i këtyre kafshëve zbriti në disa qindra. Në këtë kontinent rreth vitit 1900 numëroheshin një miliard pemë. Aktualisht 85 % e tyre janë zhdukur.
Në epokën moderne, industrializmi, rrugët e mbipopulluara, ndërtesat prej betoni në zonat urbane e kanë bërë të vështirë që njerëzit të kenë hapësira të gjelbra për të marrë ajër të pastër.
Pavarsisht kësaj, mbijetesa e njerëzimit varet krejtësisht nga natyra.