Sipas një studim 60% e të rriturve janë të paaftë për të folur për më shumë se dhjetë minuta pa thënë një gënjeshtër.
Genjeshtra te bardha
Pothuajse sapo fëmijët mësojnë të flasin, ata fillojnë ta përdorin gjuhën në mënyrë mashtruese. Ata fillojnë në moshën dy ose tre vjeç me gënjeshtra shumë të thjeshta. Në moshën katër vjeçare, ata mund të nxjerrin gënjeshtra shumë më të sofistikuara. Kjo mund të duket si një gjë negative, por psikologët e zhvillimit na thonë se këto aftësi janë një shenjë e inteligjencës sociale.
Thënia e gënjeshtrave të bardha vjen natyrshëm për fëmijët (dhe të rriturit, për këtë çështje). Ata janë relativisht jofyes, njerëzit zakonisht u thonë që të ruajnë ndjenjat e tyre dhe ndjenjat e të tjerëve. Ju mund të thoni se gënjeshtrat e vogla të bardha janë yndyra që ndihmon ingranazhet e shoqërisë të rrotullohen pa probleme.
E vërteta dhe gënjeshtra
Pra, të gjithë gënjejnë, që do të thotë se nuk mund t’i ndash njerëzit në bazë të faktit nëse ata thonë të vërtetën apo jo. Në vend të kësaj, ne bëjmë dallimin midis llojeve të gënjeshtrave që thonë njerëzit. Nga të thënit “Unë jam mirë” kur në të vërtetë ndihesh i tmerrshëm, deri te arsyetimi për vonesën tënde, te një gënjeshtër mizore dhe egoiste, njerëzit përdorin një spektër të tërë llojesh gënjeshtrash.
Disa argumentojnë se nevoja për t’u përshtatur me pritjet e njerëzve të tjerë është ajo që i motivon njerëzit të gënjejnë. Për të mos thënë që kjo shoqëri është e mbushur me kontradikta. Ju u thoni fëmijëve të mos gënjejnë, por gjithashtu u thoni të shtiren se janë të emocionuar për dhuratën e tyre nga gjyshja edhe pse nuk u pëlqen.
Shoqëria ndoshta do të shembet në këmbët tona nëse nuk mund t’u besojmë njerëzve rreth nesh që të mos gënjejnë. Megjithatë, e njëjta gjë mund të ndodhë nëse të gjithë do të thonë gjithmonë të vërtetën.
Gënjeshtra kompulsive
Disa njerëz zbukurojnë jetën e tyre me një seri të pafund anekdotash, faktesh ose historish që janë ose të zbukuruara ose krejtësisht të rreme. Njerëzit që e bëjnë këtë janë të varur nga historitë e tyre fantastike sepse janë thellësisht të pasigurt . Zakonisht, të vetmit njerëz që lëndohen nga gënjeshtrat kompulsive janë vetë gënjeshtarët.
Gënjeshtra patologjike
Këto lloj gënjeshtrash janë më të këqijat. Ata janë të ftohtë dhe llogaritës, dhe njerëzit që u thonë kanë synime dhe interesa konkrete, zakonisht egoistë. Ata janë manipulues dhe të zgjuar. Gënjeshtarët patologjikë e bazojnë jetën e tyre rreth mashtrimeve të tyre. Dhe ndryshe nga gënjeshtrat e bardha dhe gënjeshtrat kompulsive, ato ndikojnë negativisht tek njerëzit e tjerë. Gënjeshtarët patologjikë mund t’i lëndojnë thellë viktimat e tyre.
Studimet tregojnë se gënjeshtarët patologjikë kanë më shumë lëndë të bardhë në zonën paraballore të trurit të tyre . Në përgjithësi, lënda e bardhë është e lidhur me lidhje më të shpejta, rrjedhshmëri më të madhe verbale dhe përpunim më të shpejtë të mendimit. Njerëzit me më shumë lëndë të bardhë kanë gjithashtu probleme me ndjeshmërinë dhe pak aktivitet në zonat e trurit që lidhen me emocionet.
Shumica e njerëzve nuk u pëlqen të gënjejnë. Ne përdorim gënjeshtra të bardha për të mbrojtur veten ose për të mbrojtur të tjerët. Të paktën kështu do të donim të mendonim. Në fund të fundit, secili prej nesh duhet të merret me debatin tonë të brendshëm për të thënë apo jo të vërtetën dhe të vendosë se cila zgjedhje ka më shumë kuptim në situatë./Psikologjia
